Om de hoek van waar ik woon ligt Lake Bunyonyi, wellicht één van de mooiste gebieden van Oeganda. Op steenworp afstand vind je het Nationale Park waar je de berg gorillas kunt ontmoeten.
Beeld het je in; een gezellig en simpel restaurantje met een aanlegsteiger aan het meer. Simpel menu van gegrild vlees (kip/koe/geit/varken) en goede friet. Daarnaast echte koffie (wat een zeldzaamheid is in grote delen van Oeganda) en natuurlijk bier/frisdranken/juices etc.
Aan de aanlegsteiger liggen twee of drie opvallend geschilderde elektrische bootjes met daarop de naam ‘silent birdwatcher’. Hiermee halen we gasten op, bezorgen we eten, doen we birdwatch tochten en maken we reclame voor onze bedrijven.
Oeganda is een arm land maar er komen erg veel toeristen, vooral in dit gebied. Wat mij elke trip opvalt is hoe slecht het gesteld is met service & kwaliteit; iets waar vooral toeristen zich aan storen. Een perfecte mogelijkheid om van te profiteren. Iets simpels als goede friet of een lekkere kop koffie/verse kruidenthee is moeilijk te vinden.
Daarnaast hebben alle boten op het meer benzine motoren; een stille elektrische boot is een gat in de markt aangezien dit gebied bekend staat om de vele vogels die je er kunt spotten.
Andere mogelijkheden tot inkomsten; Airbnb, motorsafari’s organiseren, mountainbike tochten, wandelen.
Kopen biedt op de lange termijn meer voordelen, op de korte termijn is land huren beter en natuurlijk veel goedkoper. We kunnen op die manier beter inspelen op de omstandigheden en na twee of drie jaar het land kopen of een plek overnemen die voor ons interessant is.
Geld verdienen is goed, maar wat terug doen voelt beter! Daarom wil ik voorstellen dat we de opbrengst in drie delen splitsen. Het eerste deel gaat naar het project tegen ondervoeding en de rest verdelen we onderling.
